Klasy VII-VIII oraz szkoły ponadpodstawowe

W roku szkolnym 2019/2020 proponujemy lekcje i warsztaty poświęcone różnym dziedzinom kultury. Wszystkie zajęcia zakładają aktywny udział uczniów i są okazją do połączenia nauki z pasją tworzenia, samodzielnymi poszukiwaniami, ćwiczeniem umiejętności pracy w grupach. Wpisując się w podstawy programowe, uzupełniają program nauczania, a przede wszystkim inspirują do własnych przemyśleń i działań twórczych.

INFORMACJE PODSTAWOWE:

• Maksymalna liczba osób: 25
• Cena: 7 zł/os.
• Zajęcia dla grup szkolnych prowadzone są od wtorku do piątku od godz. 10.00

REZERWACJA ZAJĘĆ: 

• telefonicznie (tel. 32 213 08 36, kom. 690 455 949), mailowo (lekcjemuzealne@muzeumslaskie.pl), poprzez formularz kontaktowy na dole strony lub osobiście w Dziale Edukacji (ul. T. Dobrowolskiego 1, budynek CSP) od poniedziałku do piątku w godz. 8.00–16.00
• prosimy o dokładne ustalenie terminu zajęć oraz podanie informacji o liczebności grupy i adresu kontaktowego wraz z numerem telefonu i nazwiskiem nauczyciela lub opiekuna
• z myślą o grupach szkolnych kasa główna otwarta jest od godz. 9.30
• pojawiając się w kasie Muzeum z grupą, należy podać temat zarezerwowanych zajęć

TEMATY ZAJĘĆ:

• Sztuka gotycka – architektura, malarstwo i rzeźba

Czas trwania: 1–1,5 godz.

Miejsce: Galeria śląskiej sztuki sakralnej, sala edukacyjna

Dlaczego katedry gotyckie były tak wysokie? Dlaczego artyści w średniowieczu tworzyli anonimowo? Czego symbolem było złoto? Jak powstawały witraże? Dlaczego święci mają atrybuty?

Celem zajęć jest spojrzenie na architekturę gotycką przez pryzmat bryły budynku, rzeźbę, malarstwo i rzemiosło. Podczas zajęć w przestrzeni galerii uczniowie na podstawie karty pracy i zgromadzonych eksponatów poznają techniki i tematy średniowiecznej sztuki sakralnej. W ćwiczeniu praktycznym próbują wcielić się w rolę klasztornych iluminatorów sprzed wieków i kaligrafują za pomocą gęsich piór.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej:

• drugi etap edukacyjny: język polski (I.1.9-10, I.2.2-3), historia na poziomie klas 5–8 (IV.3-4)*
• trzeci etap edukacyjny: język polski (I.1.1-3, II.1-2, 2.2.11, III.1.5), historia (12.1, 12.3), plastyka (1.1, 3.1-2)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1-2, I.3.2, III.1.3, III.2.1), wiedza o kulturze (1.3, 1.5-6, 2.1-2, 2.5), historia sztuki (I.4, I.6, I.9-12, 2.2)**

katedra / klasztor / malarstwo tablicowe / freski / Piękne Madonny / ołtarz szafowy / kaligrafia

• Główne kierunki w malarstwie polskim XIX wieku

Czas trwania: 1–1,5 godz.

Miejsce: Galeria malarstwa polskiego 1800–1945

Jak działa symbol w malarstwie? Czy obrazy impresjonistów powstawały w pracowniach? Dlaczego na secesyjnych płótnach dominuje falista linia?

Celem zajęć jest przybliżenie najważniejszych nurtów i kierunków występujących w sztuce polskiej w latach 1800–1914: od ich powstania, przez cechy charakterystyczne, po przedstawicieli poszczególnych z nich. Uczestnicy otrzymują karty pracy i w kilkuosobowych grupach samodzielnie odszukują obrazy należące do danego nurtu bądź kierunku, rozwiązują ćwiczenia z nimi związane, na przykład łączące malarstwo z literaturą. Spotkanie zakończone jest krótką zabawą – memory – mającą na celu powtórkę i utrwalenie terminów pojawiających się w trakcie zajęć.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej:

• drugi etap edukacyjny: język polski (I.2.2, I.2.6), plastyka (I.I, I.3), historia na poziomie klas 5–8 (XXIII.4)*
• trzeci etap edukacyjny: język polski (I.1.1-2, II.1-2), historia na poziomie podstawowym (31.1), wiedza o społeczeństwie (1.1)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, II.2.1, II.2.4, III.1.2, III.2.1), wiedza o kulturze (1.3, 2.2, 3.5), historia sztuki (1.4, 1.8, 1.10, 3.2)**

historyzm / realizm / impresjonizm / symbolizm / secesja

• Analiza i elementy interpretacji obrazów – XIX wiek

Czas trwania: 1–1,5 godz.

Miejsce: Galeria malarstwa polskiego 1800–1945

Czy na obrazie można łączyć kilka perspektyw? Czy barwa zielona jest zawsze chłodna? Co to znaczy „perspektywa żabia”? Jak stworzyć głębię na płaskim obiekcie? W jaki sposób forma obrazu może łączyć się z jego treścią?

Zapraszamy grupy, które chcą dowiedzieć się więcej na temat szczegółowej analizy obrazu i podjąć się prób interpretacyjnych na przykładach oryginalnych dzieł sztuki. W trakcie zajęć zastanawiamy się nad kontekstem epoki, w której obraz powstał, przyglądamy się również technikom malarskim, z którymi można się spotkać w muzeach. Analizujemy kolorystykę i kompozycję, szukamy cech szczególnych warsztatu artysty. W drugiej części zajęć uczestnicy w kilkuosobowych grupach, na podstawie karty pracy, przeprowadzają analizę wybranych dzieł, która następnie jest konsultowana z osobą prowadzącą. Lekcja pomaga w przygotowaniu do analizy dzieła sztuki podczas szkolnych egzaminów i uczy umiejętności patrzenia na dzieło sztuki. Daje też narzędzia do samodzielnego wyciągania wniosków i bycia partnerem w rozmowie o malarstwie.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej:

• drugi etap edukacyjny: język polski (I.2.2, I.2.6), plastyka (I.1-6)*
• trzeci etap edukacyjny: język polski (I.1.1, I.1.3, II.1.1-2, II.1.11, II.3.1, II.4.2, III.1.5), wiedza o społeczeństwie (1.1)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, II.3.1-2, III.1.2, III.2.1), wiedza o kulturze (1.3, 2.2), historia sztuki (1.4, 1.8, 1.10)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1, II.2.1, II.2.4, II.4.1, III.1.2, III.2.1), wiedza o kulturze (1.3, 2.2, 3.5), historia sztuki (1.4, 1.8, 1.10, 3.2)**

technika malarska / kompozycja / barwy / perspektywa / światłocień / środki wyrazu artystycznego realizm / codzienność / zwykłe życie / aktualność / obserwacja

• Kolory Młodej Polski

Czas trwania: 1–1,5 godz.

Miejsce: Galeria malarstwa polskiego 1800–1945

Jak ukazać w sztuce krótkotrwały moment? W czym przejawiała się moda na wiejskość? Które kwiaty lubił najbardziej Stanisław Wyspiański? Skąd wzięła się popularność Zakopanego pod koniec XIX wieku?

Celem zajęć jest przegląd najważniejszych nurtów i kierunków w sztuce Młodej Polski. Na początku

spotkania przedstawiamy zarys historyczny – wydarzenia, które wpłynęły na charakter sztuki omawianego okresu. Następnie podczas spaceru po galerii osoba prowadząca prezentuje najważniejsze obrazy, przedstawia najważniejszych artystów, których twórczość najpełniej obrazuje sztukę tego okresu. Uczniowie otrzymują też karty pracy i w kilkuosobowych grupach rozwiązują ćwiczenia związane między innymi z malarstwem Józefa Pankiewicza, Jacka Malczewskiego czy Leona Wyczółkowskiego. Sztukę łączą również z literaturą epoki. Spotkanie kończy się krótką zabawą, quizem mającym na celu powtórkę i utrwalenie terminów pojawiających się w trakcie zajęć.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej:

• drugi etap edukacyjny: język polski (I.1.7, I.1.9-10), plastyka (I.1), historia na poziomie klas 5–8 (XXIII.4)*
• trzeci etap edukacyjny: język polski (I.1.1-2, II.1.1-2, II.1.11, II.3.1), historia (3.1.1), wiedza o społeczeństwie (1.1)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, II.2.1 , III.1.2, III.2.1), wiedza o kulturze (1.3, 2.2), historia sztuki (1.4, 1.8, 1.10, 3.2)**

impresjonizm / symbolizm / secesja / chłopomania / Kraków / Zakopane

• Awangardowe kierunki w sztuce XX wieku

Czas trwania: 1–1,5 godz.

Miejsce: Galeria sztuki polskiej po 1945 roku, sala edukacyjna

Jakie zasady twórcze łamali artyści awangardowi? Jak pokazać ruch na obrazie? Który kierunek w sztuce inspirował się snami? Czy pisuar może być dziełem sztuki?

Celem zajęć jest przybliżenie młodzieży głównych zmian zachodzących w sztuce dwudziestolecia międzywojennego oraz ukazanie kontynuacji tych procesów w czasach powojennych. Zajęcia rozpoczynamy w sali edukacyjnej, gdzie rozmawiamy o tym, czym było zjawisko awangardy w sztuce i kiedy się ono narodziło. Na podstawie prezentacji ukazującej dzieła artystów zagranicznych uczestnicy poznają nowo wykształcone kierunki sztuki awangardowej. Dodatkowo uczniowie sami próbują opisać, w jaki sposób artyści zerwali z dokonaniami swoich poprzedników. Krótkie ćwiczenie – przetworzenie dziewiętnastowiecznej „Pomarańczarki” na dzieło awangardowe – pomaga utrwalić zdobytą wiedzę.

W drugiej części zajęć uczestnicy odwiedzają Galerię sztuki polskiej po 1945 roku i wraz z prowadzącym zajęcia poszukują dzieł, w których artyści polscy zainspirowali się awangardą.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej:

• drugi etap edukacyjny: język polski (I.2.2-3, I.2.6), plastyka (I.1, I.6, II.6), historia ma poziomie klas 5–8 (XXVII)*
• trzeci etap edukacyjny: język polski (I.1.1, I.1.3, II.1.1-2), wiedza o społeczeństwie (1.1)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, III.2.1), wiedza o kulturze (1.3, 2.2, 3.5), historia na poziomie podstawowym (5.3), historia sztuki (1.4, 1.8, 1.10)**

surrealizm / ekspresjonizm / dadaizm / futuryzm / kubizm

• Sztuka współczesna – nurty i kierunki

Czas trwania: 1–1,5 godz.

Miejsce: Galeria sztuki polskiej po 1945 roku

Co wyraża sztuka abstrakcyjna? Czy sztuka może powstawać z odpadków? Jak matematyka może wpłynąć na kształt dzieła? Czy sztuka zmienia nasze ulice?

Celem zajęć jest przybliżenie uczestnikom najważniejszych  zjawisk w sztuce polskiej po 1945 roku.

Podczas spotkania uczniowie przyglądają się twórczości takich artystów jak Tadeusz Kantor, Kazimierz Mikulski, Władysław Hasior czy Lech Majewski i wspólnie z edukatorem tworzą charakterystyki poszczególnych nurtów i kierunków. Zdobyte informacje utrwalają na bieżąco, wykonując kolejne ćwiczenia z karty pracy. Na zakończenie zajęć tworzą propozycje własnych kierunków w sztuce.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej:

• drugi etap edukacyjny: język polski (I.2.2-3, I.2.6), plastyka (I.1, I.6)*
• trzeci etap edukacyjny: język polski (I.1.1, I.1.3, II.1.1-2, II.1.11, II.3.1, II.4.2, III.1.5), wiedza o społeczeństwie (1.1)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, III.1.2, III.2.1), wiedza o kulturze (I.1, I.3, 2.2), historia sztuki (1.4, 1.8, 1.10)**

technika / kompozycja / kolorystyka / przestrzeń / środki wyrazu artystycznego / koncepcja / tekst kultury / narzędzia analizy i interpretacji / kontekst / motyw kulturowy / dialog

• Analiza i elementy interpretacji obrazów – sztuka współczesna 

Czas trwania: 1–1,5 godz.

Miejsce: Galeria sztuki polskiej po 1945 roku

Jak analizować sztukę powstałą po 1945 roku? Jakie formy przybiera sztuka XXI wieku? Czy sztuka współczesna jest ponadczasowa?

W trakcie spotkania, na podstawie analizy wybranych dzieł sztuki polskiej powstałych po 1945 roku, wspólnie zastanawiamy się nad relacją między formą i treścią dzieła. W drugiej części zajęć uczestnicy w kilkuosobowych grupach przeprowadzają samodzielną analizę wybranych prac, która następnie jest konsultowana z edukatorem. Uczniowie podczas samodzielnego działania korzystają z karty pracy. Lekcja pomaga w przygotowaniu do analizy dzieła sztuki podczas szkolnych egzaminów, uczy umiejętności patrzenia na dzieło sztuki, daje narzędzia do samodzielnego wyciągania wniosków i bycia partnerem w rozmowie o sztuce współczesnej.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej:

• drugi etap edukacyjny: język polski (I.2.2, I.2.6, III.1.6), plastyka (I.1-6)*
• trzeci etap edukacyjny: język polski (I.1.1, I.1.3, II.1.1, II.1.2, II.1.11, II.3.1, II.4.2, III.1.5), wiedza o społeczeństwie (1.1)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, II.3.1-2, III.1.2, III.2.1), wiedza o kulturze (I.1, I.3 ,II.2), historia sztuki (1.4, 1.8, 1.10)**

informel / abstrakcja geometryczna / surrealizm / neoekspresjonizm / asamblaż / street art / wideo-art

• Dziedzictwo: Górny Śląsk kiedyś i dziś 

Czas trwania: 1–1,5 godz.

Miejsce: wystawa „Światło historii. Górny Śląsk na przestrzeni dziejów”, Galeria plastyki nieprofesjonalnej

Dlaczego przemysł mógł rozwijać się na Górnym Śląsku? Kim był „śląski Steve Jobs”? Co to jest marka?

Celem zajęć jest zapoznanie uczniów z różnorodnością kultury Górnego Śląska i tym, co ją kształtowało na przestrzeni wieków. Uczestnicy mają szansę poznać początki górnictwa i sylwetki osób ważnych dla regionu. Dowiadują się, jak istotny dla regionu okazał się przemysł, który zmienił losy tego miejsca w sposób odczuwalny do chwili obecnej, a także jak ważną rolę w kulturze Śląska odgrywają dom, rodzina, kopalnia i zwyczaje tam obowiązujące.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej:

• drugi etap edukacyjny: język polski (III.1.6), wiedza o społeczeństwie (III.1, III.5, III.8, VIII.4)*
• trzeci etap edukacyjny: język polski (I.1.1, I.1.3, I.3.4, II.1.2), wiedza o społeczeństwie (1.1, 2.1)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, III.1.2, III.2.1), wiedza o kulturze (1.3, 2.1, 3.3, 3.5)**

kultura regionu / historia / dziedzictwo / przemysł

• Czy jednorożce istnieją? O związkach filozofii i sztuki współczesnej

Czas trwania: około 1,5 godz.

Miejsce: Galeria sztuki polskiej po 1945 roku

Celem zajęć jest zapoznanie uczestników z ciągłością myśli filozoficznej na różnych przykładach – od Platona do filozofii współczesnej. Uczestnicy przyglądają się, w jaki sposób twórcy sztuki współczesnej odnoszą się do takich motywów kulturowych jak ciało, narodziny, życie i śmierć, a wybrane dzieła sztuki stają się punktem wyjścia do dyskusji filozoficznej. W czasie zajęć uczestnicy również samodzielnie mierzą się z próbą odpowiedzi na zagadnienia filozoficzne.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej: drugi etap edukacyjny: język polski (I.1.7, I.1.9-11, I.2.6-7), plastyka (III.1.1, III.1.7)* / czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (I.1.1-3, II.1.1-3, II.3.1-2, II.3.4), wiedza o kulturze (1.1-3, 3.5)** / trzeci etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (I.1.14-15, I.2.5-6, III.1.1, III.1.7), język polski na poziomie rozszerzonym (III.1.7), filozofia na poziomie podstawowym (I.1, VII.1, VII.3-4, XII.1-2)***.

filozofia / sztuka współczesna / motywy kulturowe

• Culture Book – blisko, dalej, najdalej

Czas trwania: 1,5 godz.

Miejsce: przestrzeń edukacyjna „Na tropie Tomka”, sala edukacyjna

Dlaczego domy Masajów budują kobiety? W co wierzą Indianie Cubeo? Skąd wzięła się fajka pokoju? Co oznaczają znaki malowane przez Aborygenów? Jak wygląda wesele Jakutów?

Uczestnicy zajęć poznają życie tradycyjnych społeczności z różnych stron świata. W trakcie interaktywnego zwiedzania wystawy dowiadują się, jak wyglądało życie rdzennych mieszkańców Afryki, Ameryki Południowej, Północnej, Australii i Azji, a dzięki zajęciom warsztatowym pogłębiają wiedzę na temat zależności międzykulturowych, procesów i konsekwencji globalizacji. Punktem odniesienia dla refleksji jest porównanie życia ludzi z odległych stron świata z tym, co znamy z rodzimego podwórka.

Celem zajęć jest zwrócenie uwagi na zależność między tym, co lokalne, i tym, co globalne. Zajęcia mają charakter warsztatowy. Mogą być realizowane w ramach programu edukacji globalnej, zajęć dotyczących współczesnych zagadnień społecznych, wiedzy o kulturze, tematów dotyczących praw człowieka, różnorodności i tolerancji.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej:

• drugi etap edukacyjny: język polski (I.1.9, I.1.10), plastyka (III.3), geografia (I.2), przyroda (VIII.5)*
• trzeci etap edukacyjny: język polski (II.3.1, II.4.1-3, III.5), wiedza o społeczeństwie (2.1-5, 23.3-4)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, III.2.1), wiedza o kulturze (3.3, 3.6-7), wiedza o społeczeństwie na poziomie podstawowym (6.5), wiedza o społeczeństwie na poziomie rozszerzonym (41.1-3)**

edukacja globalna / kultury świata / globalizacja / etnologia / różnorodność i tolerancja / prawa człowieka

• Historia teatru

Czas trwania: 1,5 godz.

Miejsce: wystawa „Laboratorium przestrzeni teatralnych. Przeszłość w teraźniejszości”

Jak powstał teatr? Jak zmieniał się budynek teatru od czasów antycznych po nowoczesność? Kim byli aktorzy? Jakie noszono kostiumy i kto za nie płacił? W którym typie teatru grano które lektury szkolne?

Część zajęć odbywa się przy makietach dawnych budynków teatralnych oraz projektach dekoracji i kostiumów nawiązujących do danej epoki. Na podstawie dostępnych materiałów poruszane są zagadnienia teatru antycznej Grecji, antycznego Rzymu, teatru średniowiecza, teatru elżbietańskiego, barokowego aż po realizm sceny pudełkowej. Ze względu na przekrojowy charakter tematu lekcji uczniowie dostają do dyspozycji karty pracy ułatwiające systematyzację zdobytej wiedzy i wyciąganie samodzielnych wniosków z podanych informacji.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej: drugi etap edukacyjny: język polski (I.1.13, I.2.1-3, I.2.6), plastyka (I.1), historia (I.5, IV.4, IX.1, XII.2, XVI.5)* / czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, II.2.2, II.3.2), wiedza o kulturze (2.1.3, 2.1.5), historia na poziomie podstawowym (10.12)* / trzeci etap edukacyjny: język polski (I.2.4), historia (III.5, IV.6, XIII.2, XV.2, XVII.4, XXIV.2)***.

źródła teatru / historia teatru / gatunki dramatyczne / aktorzy / perspektywa / architektura / scena

• W teatrze Williama Szekspira

Czas trwania: 1,5 godz.

Miejsce: wystawa „Laboratorium przestrzeni teatralnych. Przeszłość w teraźniejszości”, sala edukacyjna

Jak wyglądał budynek teatru elżbietańskiego? Kim byli aktorzy? Skąd czerpano inspiracje do tworzenia sztuk? Czy w teatrze Szekspira była scenografia? Jak na spektakle reagowała widownia?

Celem zajęć jest całościowe spojrzenie na zjawisko teatru elżbietańskiego, w szczególności pod kątem twórczości Williama Szekspira. Część pierwsza odbywa się przy makiecie teatru elżbietańskiego na wystawie stałej Centrum Scenografii Polskiej. Na podstawie dostępnych materiałów uczniowie poznają budowę i cechy charakterystyczne teatru elżbietańskiego. Część druga odbywa się w sali edukacyjnej i ma formę warsztatową. Uczniowie mają za zadanie stworzenie kostiumu inspirowanego kostiumem renesansowym, którego obowiązkowym elementem jest kryza.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej:

• drugi etap edukacyjny: język polski (I.1.1, I.1.3), plastyka (II.1, II.5), technika (II.11, V.3)*
• trzeci etap edukacyjny: język polski (I.1.1, I.1.3, II.1.1-2, II.3.1), wiedza o społeczeństwie (1.1)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, III.2.1), wiedza o kulturze (1.3, 1.5-6, 2.1-2, 3.5)**

teatr elżbietański / teatr miejski / teatr zawodowy / tekst dramatyczny / aktorzy / widownia / kostium

• Czytanie fotografii

Czas trwania: 1–1,5 godz.

Miejsce: wystawa „Światło historii. Górny Śląsk na przestrzeni dziejów”, sala edukacyjna

Kiedy właściwie powstała fotografia i jak się rozwinęła? Jakie zdjęcia wykonywał fotograf w dwudziestoleciu międzywojennym? Jak w okresie PRL-u uczono się fotografii? Czego możemy się dowiedzieć, „czytając fotografię”?

W trakcie zajęć uczestnicy dowiadują się, jaki wpływ na dokumentację biegu dziejów ma medium fotografii. W trakcie pierwszej części otrzymują zadanie uważnego obserwowania wystawy i fotografowania przestrzeni wystawienniczej przy użyciu telefonów w obrębie czterech tematów: życie codzienne, miasto, rodzina, praca. Zadanie jest wykonywane w grupach. Poza tym edukator w wybranych punktach ekspozycji opowiada o historii fotografii, używając do tego specjalnie przygotowanych eksponatów ukrytych w tajemniczej walizce. Podsumowaniem zajęć jest prezentacja zrealizowanego zadania i dyskusja nad rolą fotografii w historii.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej:

• drugi etap edukacyjny: język polski (I.2.3, I.2.6, III.1.6), plastyka (II.1), technika (II.11, V.3)*
• trzeci etap edukacyjny: język polski (I.1.1, I.1.3, II.1.1-2, II.3.1, III.1.5), wiedza o społeczeństwie (1.1)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, III.1.2, III.2.1), wiedza o kulturze (1.3, 1.5, 2.2, 3.5), historia sztuki (1.4)**

historia fotografii / czytanie fotografii / technika fotograficzna / świadek historii

• W ciemni fotoamatora

Czas trwania: 1–1,5 godz.

Miejsce: wystawa „Światło historii. Górny Śląsk na przestrzeni dziejów”, sala edukacyjna

Czy w ciemni fotograficznej faktycznie jest ciemno? Jak samodzielnie wykonać odbitkę fotograficzną? Do czego w ciemni służy karetka? Po co fotografowi kuwety, jeśli nie ma kota? Czym jest negatyw fotograficzny? Kim jest fotoamator?

Celem zajęć jest przybliżenie medium, jakim jest fotografia analogowa. Na podstawie fragmentu wystawy przedstawiającego ciemnię – łazienkę uczestnicy zajęć poznają tajniki pracy fotografa amatora z czasów PRL-u. Również w tym miejscu, na podstawie dawnych zdjęć Górnego Śląska, edukator przybliża grupie znaczenie fotografii w dokumentowaniu historii. Druga część zajęć odbywa się w sali edukacyjnej (ciemni fotoamatora), gdzie uczestnicy warsztatów wykonują odbitki z archiwalnych klisz i wywołują zdjęcia przy użyciu powiększalnika, wcielając się w rolę fotoamatora z minionych czasów.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej:

• drugi etap edukacyjny: język polski (I.2.3, I.2.6, III.1.6), plastyka (II.1), technika (II.11, V.3)*
• trzeci etap edukacyjny: język polski (I.1.1, I.1.3, II.1.1-2, II.3.1, III.1.5), wiedza o społeczeństwie (1.1)**
• czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, III.2.1), wiedza o kulturze (1.3, 1.5-6, 2.1-2, 3.5)**

fotografia analogowa / ciemnia fotograficzna / wywoływanie zdjęć / fotografia amatorska / negatyw / pozytyw / papier światłoczuły

*Na podstawie „Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej”.

** Na podstawie „Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół”.

• Fotoplastykon – retro 3D

Czas trwania: 1–1,5 godz.

Miejsce: fotoplastykon

Czym jest fotoplastykon? Czy w XIX wieku możliwe było wykonywanie fotografii 3D? Gdzie w Polsce można jeszcze zobaczyć seans w fotoplastykonie? Czy trudno wykonuje się dzisiaj zdjęcia 3D?

Celem zajęć jest przybliżenie uczestnikom zasad funkcjonowania fotoplastykonu – unikatowego automatu służącego do prezentacji trójwymiarowych zdjęć. Zajęcia rozpoczynają się od omówienia aktualnie prezentowanego w fotoplastykonie seansu, ze szczególnym uwzględnieniem specyficznego charakteru stereoskopii, czyli fotografii 3D. Uczniowie dowiadują się, jak działa fotoplastykon, z jakich części się składa oraz w jaki sposób wykonywano trójwymiarowe kadry – zarówno w XIX i XX wieku, jak i współcześnie. Podczas zajęć nie zabraknie także specjalnie przygotowanych eksponatów ukazujących inne oblicza seansu fotograficznego.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej: drugi etap edukacyjny: język polski (I.2.3, I.2.6, III.1.6), plastyka (II.1), technika (II.11, V.3)* / czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, III.2.1), wiedza o kulturze (1.3, 1.5-6, 2.1-2, 3.5)** / trzeci etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (I.2.6, III.2.1), plastyka (I.23, I.6), historia sztuki (I.5)***.

fotoplastykon / fotografia 3D / stereografia – XIX wiek

• Od amatora do artysty – śląska fotografia

Czas trwania: 1–1,5 godz.

Miejsce: wystawa „Światło historii. Górny Śląsk na przestrzeni dziejów”, Galeria sztuki polskiej po 1945 roku, sala edukacyjna

Czy fotografia jest sztuką? Jak fotoamator stawał się artystą? Jacy są najbardziej znani śląscy fotografowie? Co przedstawiają zdjęcia wykonane na Śląsku?

Zajęcia przybliżają postacie najbardziej znanych fotografek i fotografów tworzących na Śląsku. Omawiane są ścieżki nauki fotografii oraz charakterystyczne postawy twórcze. Uczniowie przyglądają się śląskiemu krajobrazowi na fotografiach artystycznych i dokumentalnych, dowiadują się, jak różnorodne było spojrzenie na region oraz jakie idee przekazywali twórcy. W drugiej części zajęć jest omawiana „archeologia fotografii” – koncepcja twórcza Jerzego Lewczyńskiego, jednego z najbardziej znanych fotografów tworzących na Śląsku.

Zajęcia uzupełniające przy realizacji podstawy programowej: drugi etap edukacyjny: język polski (I.2.3, I.2.6, III.1.6), plastyka (II.1), technika (II.11, V.3)* / czwarty etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (II.1.1-2, III.2.1), wiedza o kulturze (1.3, 1.5-6, 2.1-2, 3.5)** / trzeci etap edukacyjny: język polski na poziomie podstawowym (I.2.6, III.2.1), plastyka (I.23, I.6), historia sztuki (I.5)***.

fotografia amatorska / fotografia artystyczna / fotografia na Śląsku / XX wiek / śląscy fotografowie

INFORMACJE PRAKTYCZNE:

Opłata za wykłady oraz lekcje i warsztaty w salach wystawowych – 7 zł od ucznia. Opłata nie obejmuje zwiedzania wystaw niewchodzących w skład programu lekcji. Wpłaty dokonuje się w kasie muzeum, istnieje możliwość wystawienia faktury. Zajęcia dla grup szkolnych prowadzone są od środy do piątku od godz. 10.00.

Prosimy pamiętać, że:

• maksymalna liczba uczniów w grupie – 25 
• w zajęciach uczestniczy 1 klasa
• grupa spóźniona ponad 15 min. może nie móc skorzystać z lekcji; nie mamy też możliwości rozpoczynania zajęć przed wyznaczoną godziną
• prosimy o poinformowanie w przypadku rezygnacji
• okrycia wierzchnie oraz wszelkie torby i plecaki należy zostawić w szatni

UWAGA!

• Zajęcia są prowadzone wyłącznie z grupami wcześniej umówionymi.
• Udział w zajęciach i wydarzeniach organizowanych przez Muzeum Śląskie w Katowicach i Centrum Scenografii Polskiej jest równoznaczny z wyrażeniem zgody na rejestrację fotograficzną i wykorzystanie zdjęć na potrzeby Muzeum Śląskiego i CSP.

Muzeum Śląskie w Katowicach
ul. T. Dobrowolskiego 1

Godziny otwarcia:

• poniedziałek: nieczynne
• wtorek-niedziela: 10.00–20.00

FORMULARZ KONTAKTOWY: