Pod koniec 1954 roku, w małym pokoiku przy ulicy Okólnik w Warszawie, kilku młodych artystów (Marek Oberländer, Jacek Sienicki i Jan Dziędziora) oraz młoda historyczka sztuki Elżbieta Grabska postanowili zorganizować wystawę sztuki polskiej obejmującą swoim zasięgiem całą Polskę. Młodzi entuzjaści zdołali przekonać ówczesne władze do zorganizowania planowanej ekspozycji w ramach odbywającego się w tym czasie w stolicy V Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów. Ponieważ wystawa o ogólnopolskim zasięgu i o znaczeniu międzynarodowym nie mogła pozostać bezideowym pokazem polskiej plastyki, zostało przypisane temu wydarzeniu hasło programowe „Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi”.
Legendarna ekspozycja potocznie nazywana „Arsenałem” (od miejsca, w którym została zaprezentowana), zorganizowana w czasach stalinowskich represji, stanowiła symboliczne wydarzenie będące zapowiedzią tzw. odwilży, czyli powstania pewnego obszaru swobody wypowiedzi artystycznej w ramach przeobrażeń polityczno-społecznych Polski Ludowej. Wydarzenie wywołało falę wypowiedzi i dyskusji, często skrajnie sprzecznych, które połączyło jedno wspólne przekonanie: obok tej wystawy nie można było przejść obojętnie. Powiedziano i napisano wiele na ten temat, mniej lub bardziej obiektywnie, z większym lub mniejszym emocjonalnym zaangażowaniem. Czasami skupiano się wyłącznie na walorach i wartościach artystycznych wystawy, w innych przypadkach akcentowano jej rolę i miejsce w kontekście dokonujących się w tamtym czasie przemian.
Ekspozycja zorganizowana w 55. rocznicę legendarnej wystawy sztuki współczesnej jest próbą odpowiedzi na pytanie, jaką rolę odegrało to wydarzenie zarówno w powojennej historii sztuki polskiej, jak i w indywidualnym wyborze drogi twórczej wybranych artystów.
Wystawa prezentowana będzie również w Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu od 8 października do 5 grudnia 2010r.
Kurator wystawy: Joanna Szeligowska-Farquhar.
- Typ wystawy: Czasowa
- Kurator wystawy:
Joanna Szeligowska-Farquhar - Historyk sztuki, starszy kustosz, członkini Stowarzyszenia Historyków Sztuki od 1996 r. Absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1989) oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (podyplomowe studia w zakresie muzealnictwa, 1992). W Dziale Sztuki pracuje od 1991 r. Prowadzi sekcję malarstwa współczesnego oraz grafiki i rysunku współczesnego, zajmując się poszerzaniem kolekcji i jej opracowywaniem. Autorka scenariusza i kuratorka Galerii sztuki polskiej po 1945 roku (ekspozycja stała). Zajmuje się również pracą dydaktyczną (lekcje i warsztaty muzealne z zakresu sztuki współczesnej). Organizatorka, współorganizatorka i kuratorka wielu ekspozycji, m.in.: Oblicza sztuki protestanckiej na Górnym Śląsku (1993) – I nagroda w konkursie na wydarzenie muzealne roku w województwie; Cremona dla Katowic. Współczesna grafika włoska (2011); Sztuka kobiet – kobiety w sztuce. Artystki na Śląsku 1880–2000 (2012). Współpracowała w organizacji wystaw z różnymi muzeami i instytucjami kulturalnymi. Jest autorką licznych tekstów do katalogów wystaw, katalogu kolekcji malarstwa współczesnego i in.
Wystawy, które mogą Cię zainteresować
