Teresa Murak. Jestem

Opis

Tekst: Roman Lewandowski, Piotr Bernatowicz, Andrzej Holeczko-Kiehl.

Katalog wystawy „Teresa Murak. Jestem”(prezentowanej w Muzeum Śląskim od 9 lutego do 28 lipca 2019) to piąta propozycja wystawy w nurcie site specific art. Ekspozycja łączy w sobie elementy, które zespolone w jednej przestrzeni nabierają nowego znaczenia i stają się dla widza okazją do zadawania sobie pytań o tożsamość, o trwałość, o wzajemne przenikanie się tego, co zewnętrzne, z wewnętrznym światem człowieka, tego, co niebiańskie, z tym, co ziemskie, tego, co ulotne, łatwo podlegające destrukcji, z tym, co wyraziste, głęboko zanurzone w materię. Wreszcie tego, co tak charakterystyczne dla Śląska: machiny przemysłowej, która z jednej strony stała się przyczynkiem do rozwoju regionu, a z drugiej – do jego degradacji. W atmosferze niedopowiedzeń i wzajemnych zależności Artystka zakreśla przed widzem ramy dialogu, zachęcając go do współtworzenia dzieła poprzez nadanie mu indywidualnego znaczenia.

Ekspozycja, na którą składa się monumentalny krzyż zbudowany z czternastu elementów wykonanych ze stali, pokryty węglem kamiennym wydobytym z kopalni Halemba w Rudzie Śląskiej, to zachęta do poszukiwania swojego indywidualnego „ja”, to osobiste wyznanie Artystki, to poziomo-pionowy układ myśli, skojarzeń i znaczeń, który choć ujęty w trwałą formę, wręcz przytłaczającą ciężarem swej konstrukcji, jest obrazem dynamicznego ruchu pomiędzy tym, co moje i nasze, zbiorowe i jednostkowe (w kontekście państwowych, sformalizowanych relacji), tradycyjne i nowoczesne, w końcu między tym, co określane jako rzemiosło, masowe, można by rzec: przemysłowe, a tym, co zasługuje na miano sztuki.

Więcej o wystawie

Katalog zawiera obszerny tekst dotyczący twórczości Artystki. Dołączona płyta DVD pomaga prześledzić proces tworzenia dzieła.

O Artystce:

Teresa Murak (ur. 1949) należy do najważniejszych polskich artysteki prekursorek performance’u, sztuki ziemi i sztuki feministycznej. Pracuje z krajobrazem, wykorzystując naturalne materiały: kiełkujące ziarna tworzące własną organiczną architekturę, rosnący zaczyn chlebowy, glinę, rzeczny szlam. Kluczowe są dla niej miejsce, ciało, czas, energia cyklu życia, prowadzące od wymiaru zmysłowego do porządku duchowego i religijnego. Osobista, cielesna skala rozwija się poprzez budowanie relacji z innymi, organiczny wzrost wspólnoty „w otwarciu na wszelką wzajemność”. Artystka studiowała historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a następnie na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jej prace realizowane były w wielu miejscach w formie jednorazowych i długotrwałych działań, stawały się elementem krajobrazu w dużej skali, m.in. „Rzeźba dla Ziemi” (Hoffmann Collection, Berlin, 1996) czy„Słońce wschodzi z Ziemi”(Centrum Rzeźby Orońsko, 1994). Indywidualne wystawy Murak były prezentowane m.in. w Instytucie Polskim w Düsseldorfie (2013), Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski (1998), Galerii Bielskiej BWA (1998), Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki (1992). Teresa Murak jest laureatką Nagrody im. Katarzyny Kobro (2005).

[źródło: https://artmuseum.pl/pl/kolekcja/artysci/teresa-murak]