Świadomość lalki. Teatr form Jadwigi Mydlarskiej-Kowal

Opis

Tekst: Sylwia Ryś

Katalog towarzyszący drugiej odsłonie wystawy powstałej we współpracy Centrum Scenografii Polskiej Oddziału Muzeum Śląskiego i Wrocławskiego Teatru Lalek. Ekspozycja kontynuuje zamysł oraz idee prezentowane już we Wrocławiu, ale kładzie akcent na dekoracje stworzone przez wybitną scenografkę na potrzeby spektakli w teatrach dramatycznych, których odbiorcami byli widzowie dorośli. Tym samym odsłania przed widzami inną, bardziej wyrafinowaną formę scenografii, bogatą w metafory i odniesienia, będącą niejako osobnym światem, korespondującym z tekstem, ale nie ograniczającym się do bycia jego tłem.
Publikacja stanowi doskonały punkt odniesienia dla miłośników scenografii, dla wszystkich, którzy będą kształtować jej oblicze w teatrze, zarówno jako źródło inspiracji, jak i świadectwo wyjątkowej historii łączenia na jednej scenie technik animacji, tradycyjnych form ludowych i nowoczesnych, eksperymentalnych technik, performansu i teatrów alternatywnych, obecnych w przedstawieniach z udziałem lalek.

Po słowie wprowadzenia i obszernym artykule Sylwii Ryś wprowadzającym w twórczość i charakterystykę dokonań artystki, wykazie realizacji teatralnych i wykazie nagród zostają przedstawione projekty Jadwigi Mydlarskiej-Kowal do poszczególnych spektakli, m.in.:

-„Proces”, „Niedokonania”, Franz Kafka
– „GyubalWahazar”, „Oni”, Stanisław Ignacy Witkiewicz
– „Faust”, Johann Wolfgang Goethe
– „Dzikie łabędzie”, Magdalena Torańska
– „Kot w butach”, Heinz Kahlan
– „Czarownice z Salem”, Arthur Miller
– „Końcówka”, Samuel Beckett
– „Dekameron”, Giovanni Boccaccio
– „Rzeźnia”, Sławomir Mrożek
– „Zmowaświętoszków”, Michaił Bułhakow
– „Sen nocy letniej”, „Ryszard III”, William Szekspir
– „Żywot Józefa”, Mikołaj Rej
– „Kartoteka”, „Śmieszny staruszek”, Tadeusz Różewicz
– „Zemsta” Aleksander Fredro

Twórczość Jadwigi Mydlarskiej-Kowal to ważny aspekt Laboratorium przestrzeni teatralnych, stałej ekspozycji w Muzeum Śląskim. Na gości odwiedzających ekspozycję czekają projekty artystki do takich przedstawień jak „Wesołe kumoszki z Windsoru”, „Sen nocy letniej” Williama Szekspira czy „Xsięga bałwochwalcza” Brunona Schulza.