Projekt „Muzeum dla demencji” to program Muzeum Śląskiego, który łączy tematykę sztuki ze wsparciem osób żyjących z demencją i ich opiekunami. Za cel stawia sobie stworzenie sieci współpracy poprzez umożliwienie dostępu do wiedzy, a także wykorzystanie zasobów kultury i sztuki dla wsparcia osób żyjących z demencją oraz w stworzeniu dla ich opiekunów przestrzeni wytchnienia. W ramach programu zbadamy i przybliżymy twórczość osób z demencją, ale też działania artystyczne wokół tej tematyki.
Dzięki zaangażowaniu ekspertów oraz lokalnej społeczności, „Muzeum dla demencji” stanie się przestrzenią wzmacniania więzi międzyludzkich, edukacji i wspólnego odkrywania piękna sztuki w kontekście wyjątkowych wyzwań codzienności.
Demencja stanowi jedno z najpoważniejszych wyzwań zdrowotnych współczesnego świata. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) na świecie żyje ponad 55 milionów osób z demencją, a liczba ta może wzrosnąć do 78 milionów w 2030 roku i do 139 milionów w 2050 roku.
W Polsce problem ten również jest znaczący. Szacuje się, że na samą chorobę Alzheimera cierpi od 370 do 460 tysięcy osób, a łącznie z innymi formami demencji liczba chorych przekracza 600 tysięcy.
Co trzy sekundy na świecie diagnozowany jest nowy przypadek demencji, co podkreśla pilną potrzebę edukacji, wsparcia i integracji osób dotkniętych tym schorzeniem.
Projekt „Muzeum dla Demencji” odpowiada na te wyzwania, łącząc sztukę z opieką i edukacją, aby poprawić jakość życia osób z demencją oraz ich opiekunów.
Opiekunowie osób z demencją stają przed wyjątkowo trudnymi wyzwaniami emocjonalnymi, fizycznymi i społecznymi. „Muzeum dla Demencji” nie tylko kierowany jest do osób chorujących, ale także opiekunów, oferując im przestrzeń wytchnienia, zdobywania wiedzy i dzielenia się doświadczeniami.
Według raportów WHO oraz licznych badań, główne trudności, z którymi mierzą się opiekunowie, to:
Projekt „Muzeum dla demencji” podejmuje próbę odpowiedzi na potrzeby osób żyjących z demencją, ich opiekunów oraz szeroko pojętej społeczności. Tworzy przestrzeń, w której osoby z demencją mogą uczestniczyć w życiu kulturalnym, doświadczając wsparcia i zrozumienia, co ma szansę przyczynić się do poprawy jakości ich życia.
Jednocześnie projekt stawia na edukację i wsparcie opiekunów – zarówno zawodowych, jak i rodzinnych – dostarczając im wiedzy, praktycznych narzędzi oraz przestrzeni do wymiany doświadczeń. Dzięki temu opiekunowie mogą lepiej zrozumieć potrzeby swoich podopiecznych, a także radzić sobie z wyzwaniami codziennej opieki, zmniejszając przy tym ryzyko wypalenia i poczucia osamotnienia.
Włączenie instytucji kultury w działania na rzecz osób z demencją to ważny krok w kierunku budowania bardziej dostępnego i inkluzyjnego społeczeństwa. Projekt wskazuje, że instytucje te mogą odgrywać kluczową rolę w zmniejszaniu stygmatyzacji osób chorujących na demencję, promowaniu świadomości społecznej oraz rozwijaniu nowych standardów dostępności. Tworzenie oferty kulturalnej uwzględniającej potrzeby osób z niepełnosprawnościami poznawczymi nie tylko zmienia obraz tych instytucji, ale również daje wzór do naśladowania dla innych podmiotów w Polsce i za granicą.
Projekt ten ma również istotny wpływ systemowy, promując innowacyjne rozwiązania terapeutyczne oraz wypracowując modelowe praktyki, które mogą zostać wdrożone w innych regionach i instytucjach. W ten sposób nie tylko zmienia on życie bezpośrednich uczestników, ale także inspiruje do budowania lepszego systemu wsparcia dla osób żyjących z demencją i ich opiekunów. To działanie, które nie tylko odpowiada na współczesne wyzwania społeczne, ale również buduje fundamenty bardziej empatycznego, inkluzyjnego i świadomego społeczeństwa.