W DNIU 2.09.2023 r. WYSTAWA BĘDZIE NIEDOSTĘPNA DLA ZWIEDZAJĄCYCH

Bezpośrednią inspiracją do wystawy była książka Marcina Wojdaka „Ostatni turnus”. Wspólnie z fotografem wybraliśmy dla Państwa zdjęcia, które są unikatowe i nigdzie nie publikowane jak również te, które znalazły się w publikacji.

Dzięki współpracy z młodymi projektantkami krakowskiej ASP, wystawa otrzymała ciekawą, współczesną aranżację, wzbogaconą o elementy scenograficzne, które pomogą jeszcze bardziej zagłębić się w prezentowaną na zdjęciach tematykę.

Kreacja wystawy jest dla nas połączeniem kilku aspektów: po pierwsze ma wymiar edukacyjno- popularyzatorski, za sprawą fotografii oraz elementów instalacji chcieliśmy pokazać różnorodne projekty architektoniczne, przybliżyć sylwetki ich twórców, poruszyć tematykę projektantów elementów wyposażenia wnętrz, przybliżyć techniki takie jak mozaika, sgrafitto, metaloplastyka czy witraż.

Spora część wystawy, oprócz wymiaru popularyzatorskiego, ma również wydźwięk nostalgiczny. Jest opowieścią o przeszłości, minionych latach, które dla wielu mieszkańców nie tylko z regionu Śląska są bardzo bliskie. Ośrodki wczasowe, były często wakacyjną destynacją ludzi pracujących w zakładach przemysłowych, stąd tak wiele elementów aranżacyjnych nawiązywało do jednej branży. Wakacje, wczasy- niezależnie od czasów były okresem odpoczynku i relaksu , w mniej lub bardziej zorganizowanej formie , przepełnione rozrywką, wieczornymi dancingami w lokalnych stołówkach i rodzinną rekreacją na świeżym powietrzu.

Publikacja „Ostatni turnus” Marcina Wojdaka spotkała się z uznaniem krytyków oraz szerokiej publiczności. Jest w dużej mierze wizualną opowieścią o przeszłości i teraźniejszości zarazem, okraszoną dialogami oraz opowieściami o ludziach , miejscach i co z tego pozostało.

„(…)po tym jak przejechałem kilka tysięcy kilometrów w poszukiwaniu najciekawszych ośrodków, jak zobaczyłem setki rozlatujących się stołówek , pomostów, tysiące zgniłych domków, zrozumiałem, że to nie ich architektura jest najważniejsza, bo ta bywa powtarzalna, ale emocje, które sobą wywołuje- czyli nostalgia, sentyment i tęsknota za światem, w którym wszyscy byliśmy młodsi. Zaryzykuję tezę , że właśnie w taki emocjonalny sposób najlepiej jest odbierać wszystkie te relikty PRL- u”.

W książce Marcina Wojdaka czytamy, że wczasy to najpiękniejsze słowo w języku polskim. Publikacja, jak i nasza wystawa, zabiera w podróż, której nie zarezerwujemy przez internet, nie będzie to opcja all- inclusive, a po jeziorze nie popłyniemy luksusowym jachtem ale rowerem wodnym bądź kajakiem. A gdy ktoś nas zapyta jak było?

„(…) Było fajnie, było śmiesznie , było spokojnie, a czasem nawet nudno. Było tak jak rok, dwa i więcej lat temu. Bez niespodzianek. Może poza jednym piątkowym obiadem, kiedy to zamiast ryby podali schabowego…(…)”.