Wystawa ma na celu przybliżenie roli, jaką pełni współczesna scena w rozważaniach dotyczących tożsamości człowieka jako jednostki i elementu zbiorowości. W przywołanych spektaklach zanalizowano pojęcia kobiecości i męskości, poddając je dekonstrukcji i odsłaniając rządzące nimi mechanizmy represji. W przestrzeni wystawy zostały zaprezentowane wybrane propozycje scenograficzne do inscenizacji m.in. K. Warlikowskiego, M. Kleczewskiej , M. Pęcikiewicz, A. Augustynowicz, zrealizowanych według dramatów W. Szekspira i reprezentujących zróżnicowane rozwiązania formalne oraz interpretacyjne. W centrum zainteresowania twórców znalazło się ludzkie ciało i jego niejednoznaczność w relacjach międzyludzkich wobec niejednoznacznych kanonów kulturowych. Szczególną uwagę na ekspozycji poświęcono kostiumowi – elementowi scenografii stanowiącemu nośnik przekazu zawartego w przedstawieniu.

Sztuka współczesna wielokrotnie podejmuje tematy związane z problemami społecznymi, ukazując obszary spychane dotąd na margines jej zainteresowań. Również teatr, włączając się do dyskursu w obrębie zagadnień genderowych, stara się kwestie te wydobyć i wpłynąć na ich postrzeganie. Od początków swojego istnienia był on postrzegany jako medium, odzwierciedlające najważniejsze modele i funkcje społeczne. Stanowił przestrzeń, w której tworzono i badano formy identyfikacji człowieka w społeczeństwie. W przeszłości teatr wielokrotnie odgrywał rolę konserwatywną, sankcjonując i wzmacniając powszechnie akceptowalne wzorce. W zaprezentowanych na ekspozycji spektaklach przedstawione zostały formy wypowiedzi, podważające tradycyjne pojęcie tożsamości płciowej i związanych z nią zależności społecznych. Twórcy w swoich projektach, odwołując się do relacji pomiędzy ciałem a tożsamością, zderzyli ze sobą narzucony przez kulturę stereotyp z płynną i wieloznaczną wykładnią płci kulturowej.

Zdefiniowane w świetle kulturowej wykładni płci prezentowane na wystawie spektakle burzą stereotypy, zmuszają do przemyśleń na temat kondycji jednostki w zbiorowości, wskazują na sztuczność podziałów panujących w społeczeństwie, kreują nowy wizerunek człowieka, który nie jedynie JEST, ale nieustannie STAJE SIĘ.

Zobacz więcej zdjęć>>>

Kuratorzy: Sylwia Ryś, Ewa Dąbek-Derda.
Projektantka przestrzeni: Agnieszka Kołodziej -Adamczuk.

Spotkania towarzyszące wystawie:

Zamknięte w ciele, ukryci w kostiumie. Wizerunki kobiet i mężczyzn w projektach kostiumów do współczesnych inscenizacji szekspirowskich
5 grudnia / godz. 17.00
Prowadzenie: dr Ewa Dąbek–Derda (Instytut Nauk o Kulturze Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach)

Płeć jako performance. (Re:)definicje tożsamości w perspektywie queer w teatrze
22 styczeń 2013 / godz. 17.00
Prowadzenie: dr Ewa Dąbek–Derda (Instytut Nauk o Kulturze Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach)

Ciało – obraz – słowo. Kanały komunikacji w kulturowej interpretacji tożsamości płciowej
21 lutego / godz. 17.00
Panel dyskusyjny poświęcony różnym perspektywom badawczym i metodom komunikacji w ramach teorii gender.

W ramach wystawy zapraszamy również grupy szkolne na lekcje muzealne.

Wystawa objęta patronatem honorowym Pełnomocnika Rządu ds. Równego Traktowania