Bliskie, lecz z dalekiego świata

Opis

Tekst: Renata Abłamowicz, Daniel Makowiecki

Publikacja towarzyszyła wystawie, którą można było oglądać w Muzeum Śląskim do 28 lipca 2019 r.

Historia udomowienia ssaków to niezwykła opowieść o wspólnej wędrówce przez dzieje, której początek sięga około 40 tys. lat wstecz. Autorzy publikacji przybliżają szczegóły tej historii, w przystępny i przejrzysty sposób zaznajamiają czytelnika z wynikami trudnej pracy archeozoologa.
Obszerne i bogato ilustrowane rozdziały opowiadają o najbardziej nam znanych, lubianych i pożytecznych domownikach, pokazują, że to, co tak nam dziś bliskie i oczywiste, to wiele, wiele lat wspólnej pracy.

„Jednak to nie klimat i zmieniająca się roślinność były przyczynami pojawienia się naszych bliskich – podwórkowych ulubieńców. Stało się to głównie dzięki pierwszym ludom rolniczym, które przywędrowały ze swoim udomowionym inwentarzem zwierzęcym z Bliskiego Wschodu. Ich trasa wiodła przez Anatolię (obecny teren Turcji), Tesalię (obecny teren Grecji) i Bałkany. Około 7,5 tys. lat temu zza Karpat ludy te dotarły do północnej Europy, w tym na tereny położone w dorzeczach Wisły i Odry, i przyniosły ze sobą rewolucyjne na ówczesne czasy metody wytwarzania żywności i przedmiotów codziennego użytku. Od tego momentu między człowiekiem a zwierzętami wytworzyły się nierozerwalne więzi zależności i pozytywnych emocji. Krowa, owca, koza, świnia, tak jak wcześniej pies, na stałe zagościły w zagrodach rolników. Nie tylko stały się źródłem pożywienia i surowców, lecz także kształtowały wrażliwość i szacunek człowieka do przyrody. W obrzędach magicznych, rytualno‑religijnych ich znaczenie było fundamentalne, gdyż nawiązywały kontakt z bogami, stawały się ich symbolem, pełniły funkcję stróżów, przewodników w zaświatach”.
[fragment „Wprowadzenia”]